روشی که من به کار بستم، اثباتی واقعی به دست نداد. ولی پش بینی می کنم این روش برای کشف  قضیه هایی که هنوز با آنها مواجه نشده ام، توسط ریاضیدانی که در عصر حاضر زندگی می کنند یا آنانی که هنوز متولد نشده اند به کار گرفته خواهد شد.(ارشمیدس)

 

نمی دانم چرا بعضی آدمها حتی وقتی از آنها دور هم هستی، یک جوری اسباب آزارت را فراهم می کنند؟ وقتی ایمیل را می خوانی، درد را در تمام وجودت احساس می کنی و هزاران چرا در ذهنت ایجاد می شود:

چرا بعضی آدمها فکر می کنند علم در دست عده ای خاص است؟گمان می کنند تنها آن چه آنها کار می کنند، علم است؟ چرا این قدر موضوعی را که اصلا مهم نیست تا این اندازه مهم جلوه می دهند؟...

 پس از صدها بد و بیراه به تکنولوژی راهی مرکز شهر می شوی. بعد معلوم است وقتی با انبوهی از این جنس سوالات به کلاسی بروی که حس کنی این سوالات دغدغه و مشکل آدمها در طول تاریخ بوده است، اشکت  در می آید. پس ما کی می خواهیم آدم شویم؟

تعمیم ایده های دیگران نقش بسیار مهمی در ساختن مسئله های جدید، اثبات آنها و اثبات مسئله های خودمان دارد. شاید بتوان تعمیم را یکی از ارکان اصلی اثبات ریاضی دانست. ولی به کاربردن این اصل با همه بدیهی بودنش خیلی وقتها آسان نیست. چون زمانی می توانیم از این اصل استفاده کنیم که همدیگر را بپذیریم وگمان نکنیم تنها آن چه من و همفکرانم انجام می دهیم، همان است که باید باشد.

مقاله دکنر امیدعلی کرمزاده در رشد آموزش ریاضی22  با عنوان" تعمیم در ریاضی" پس از سال ها هنوز هم خواندنی است.