امروز یکی از شرکت کنندگان تحقیقم، در خانه تهران جمله ای را از کتاب آنالیز با طعم توپولوژی دکتر میرزاوزیری خوند که طبق معمول اصل جمله را یادم نیست ولی تقریبا این را می گفت:

"لذت بخش ترین لحظه برای یه ریاضی دانان وقتی که یه حکم ثابت میکنه و بدترین لحظه براش چند لحظه بعد از این خوشبختی اتفاق میفته اونهم وقتی که میفهمه اشتباه ثابت کرده!" 

به نظرم می رسد برای یک آموزشگر ریاضی لذت بخش ترین وقت ها زمانی است که به پرسش های تحقیقش فکر می کند، کارهای دیگران را می خواند، مشاهده می کند، داده جمع می کند و...

بدترین لحظه هم وقتی که می خواهد داده هایش را تحلیل کند!